laguntzaille

1. [laguntzaile] . iz. (TE). Ayudante. Iñon egittekuan, laguntzen jarduten dabena. Borrerua baiño gorrotugarrixagua, haren laguntzaillia. / Más odioso que el verdugo: su ayudante.

2. [laguntzaile] . izond. (TE). Servicial, desprendido,-a, solidario,-a. Laguntzia emoteko prest daguana edo iñori laguntzen ahalegintzen dana. Laguntzaille haundixa zan euki genduan uezaba. / Era muy servicial el patrono que tuvimos.